Перевод: со всех языков на немецкий

wykruszyć się

1 wykruszyć się

wykruszać się (-am) < wykruszyć się> v/i (ab)bröckeln; nasiona herausfallen; szeregi sich lichten

Słownik polsko-niemiecki > wykruszyć się
2 wykruszać się

wykruszać się (-am) < wykruszyć się> v/i (ab)bröckeln; nasiona herausfallen; szeregi sich lichten

Słownik polsko-niemiecki > wykruszać się
3 wyłamać

wyłamać [vɨwamaʨ̑], <- mie> wyłamywać [vɨwamɨvaʨ̑]

perf,

I. vt

1) ( wyważać) drzwi, zamek aufbrechen

2) ( uszkodzić) ząb abbrechen

\wyłamać palce [ze stawów] die Finger überstrecken, die Fingergelenke knacken lassen

II. vr

1) ( wykruszyć się) szczebel: herausbrechen; ząb: abbrechen

2) ( przen nie brać udziału)

\wyłamać się z czegoś aus etw ausscheren

Nowy słownik polsko-niemiecki > wyłamać
4 wykruszać

wykruszać [vɨkruʃaʨ̑], wykruszyć [vɨkruʃɨʨ̑]

perf

I. vt

1) ( wydobyć) ziarno herausbröckeln

2) ( zniszczyć) skałę zerbröseln, sprengen

II. vr

1) ( wysypać się) nasiona: abfallen; marmur: abbröckeln

2) ( odchodzić) ludzie, zespół: abbröckeln

Nowy słownik polsko-niemiecki > wykruszać

wykruszyć — dk VIb, wykruszyćszę, wykruszyćszysz, wykruszyćkrusz, wykruszyćszył, wykruszyćszony wykruszać ndk I, wykruszyćam, wykruszyćasz, wykruszyćają, wykruszyćaj, wykruszyćał, wykruszyćany 1. «wydobyć coś krusząc osłonę, okrywę» Wykruszyć ziarno z kłosa … Słownik języka polskiego
wyłamać — dk IX, wyłamaćmię, wyłamaćmiesz, wyłamaćłam, wyłamaćał, wyłamaćany wyłamywać ndk VIIIa, wyłamaćmuję, wyłamaćmujesz, wyłamaćmuj, wyłamaćywał, wyłamaćywany «łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego» Wyłamać kraty,… … Słownik języka polskiego
wyszczerbić — dk VIa, wyszczerbićbię, wyszczerbićbisz, wyszczerbićszczerb, wyszczerbićbił, wyszczerbićbiony rzad. wyszczerbiać ndk I, wyszczerbićam, wyszczerbićasz, wyszczerbićają, wyszczerbićaj, wyszczerbićał, wyszczerbićany «zrobić w czymś szczerbę albo… … Słownik języka polskiego